Anne bestaat (niet)
Soms ga ik fietsen en soms ga ik bloggen. Fietsen naar plekken die me boeien. Bloggen over de kleine en grote dingen van het leven. En alles dat daartussen ligt.
En hier ben ik Anne. Mijn alter ego. De plek om mijn vat vol tegenstrijdigheden te dumpen. Anne is echt, maar toch ben ik niet altijd écht Anne. Anne is een open boek, behalve als ze niet delen wil. Anne weet wat ze wil, toch blijft ze zoeken. Anne is een dertiger, maar is altijd 17 gebleven.
Anne deelt bikkelhard de zachte dingen uit het leven en is mijn rustpunt in de harde leerschool van het dertigersdilemma.
Anne blogt
Dus blijft Anne schrijven
En nee hoor, ik deel echt niet alles. Het ene wil ik uitschreeuwen, het ander vertel ik je graag bij een knetterend haardvuur met hete chocolademelk en marshmallows. En soms laat ik iets dan weer liever in het midden. Want daar hebben ze een plaatsje.
alsanrechtendeure
bikkelhard
bik(k)e-I-hart
bike I <3
Soms ga ik fietsen en soms ga ik bloggen. Fietsen naar plekken die me boeien. Bloggen over de kleine en grote dingen van het leven. En alles dat daartussen ligt.
En hier ben ik Anne. Mijn alter ego. De plek om mijn vat vol tegenstrijdigheden te dumpen. Anne is echt, maar toch ben ik niet altijd écht Anne. Anne is een open boek, behalve als ze niet delen wil. Anne weet wat ze wil, toch blijft ze zoeken. Anne is een dertiger, maar is altijd 17 gebleven.
Anne deelt bikkelhard de zachte dingen uit het leven en is mijn rustpunt in de harde leerschool van het dertigersdilemma.
Anne blogt
Als
je dat leuk nieuws vindt: neem een kop thee en een fleeceke. Maak het
gezellig. Zit je goed? Voel je dan welkom in mijn verhalen, ik deel ze
graag met jou.
Geen zin? Al genoeg blogs om te lezen? Is je leven al zo druk? No worries. We leven in een vrij land. Ga dan maar lekker iets anders doen.
Waarom
toch bloggen, hoor ik je vragen. Schrijven is een soort uitlaatklep.
Ondanks de slechte herinneringen aan iets met een sloot en hakken voor
alle schoolvakken die ook nog maar iets met taal te maken hadden, is het
een beetje iets van een dingetje geworden. Gewoon, iets dat ik doe. En
graag dan nog wel.
Anne zoekt een reden
Het begon allemaal in de lente van 2014. Met mijn eerste blog
liet ik het thuisfront 1.364 km lang mijn avontuur meebeleven met de kleine
bedenkingen en grote vraagstukken die op mijn pad kwamen. Vijf weken
trok ik er alleen op uit met mijn stadsfietsje naar Kopenhagen, waar ik
de boot naar Oslo nam en met een vrachtschip via Göteborg terugkeerde
naar Gent. En dat bloggen, dat beviel me. Bijzonder goed.
Begin
2016 nam ik voor het eerst in mijn leven een vliegtuig om, jawel,
opnieuw een fietsreis te maken. Costa Rica, deze keer. Een nieuwe reis,
een nieuwe blog.
En
daarna kwam er nog een reden. Nog een half jaar en ik werd 30. En ja,
daar keek ik tegen op. Ik voel me nog altijd een puber. En dus
bleef ik bloggen over wat me bezighoudt. Over al het nieuws of
hernieuws. Iets
gezelligs of spectaculair. Iets alleen of samen. Iets groots of iets
kleins. Want grootsheid zit soms in de
kleinste dingen.
Dat verjaren is intussen achter de rug. En toen besefte ik
dat ik geen reden nodig heb om te bloggen. Ik blijf het gewoon doen. Net
als fietsen. Elke dag een beetje verder.Dus blijft Anne schrijven
En nee hoor, ik deel echt niet alles. Het ene wil ik uitschreeuwen, het ander vertel ik je graag bij een knetterend haardvuur met hete chocolademelk en marshmallows. En soms laat ik iets dan weer liever in het midden. Want daar hebben ze een plaatsje.
alsanrechtendeure
bikkelhard
bik(k)e-I-hart
bike I <3