De fietsen gaan vandaag in "groot onderhoud". We konden een vulkanenwandeling doen in het nationaal park Rincon de la Vieja of blijven in het resort waar we nu zaten. Kiezen is verliezen. Ik ging voor het laatste en deed de full option (canopy-rotsklimmen-paardrijden-raften-lunch-spa).
Ik kreeg een VIP behandeling bij de canopy (= 9 kabelbanen meters boven het bos, de rivier, het zwembad, ...) . Helemaal alleen met twee begeleiders mee, die ondertussen voor mij foto's namen :-) . Tja, vroeg opstaan heeft zo zijn voordelen.
De eerste kabelbaan vond ik super eng. Ik durfde eigenlijk écht niet. Door de taalbarrière vertrouwde ik mijn remtechniek niet. He made me an offer I cannot refuse, of we de eerste baan samen willen doen.
Vastklikken en hup. Ik tierde mijn longen leeg.
De tweede deed ik alleen. Ik vloog en genoot van het uitzicht. De voorlaatste baan passeerde ik langs de bar. Waar Vera en Marjolein zaten aan hun ontbijt. Ik riep.
De adrenaline stroomde volop. De bus met de groep stond vertrekkensklaar en ik sprong té enthousiast op: "ik heb de canopy gedaan! En ik heb het gedurfd!" Ochja, het zijn Nederlanders. Die kunnen daar wel tegen. En weg was ik.
Ik paste voor het rotsklimmen en ging paardrijden. Een half leven geleden deed ik dat nog eens, toen lukte dat niet zo geweldig. Mijn paard, Constantino, nam me drie keer te grazen:
1. Constantino en ik moesten even wachten op nog 4 andere deelnemers. Constantino had iets gezien en liep zo snel door dat mijn hele lichaam langs een boom schuurden. Auwauwauw. Schaafwonden gegarandeerd.
2. Constantino had het wel gezien en wijkt van het pad af. Tussen de metershoge distels. Schaafwonden en een bloedende teen gegarandeerd.
3. Constantino heeft het niet zo voor in de kude lopen. Hij loopt liever voorop. Dringt een ander paard opzij. Die laat dat niet gebeuren en geeft een stamp. Recht op mijn voet. Blauwe teen gegarandeerd.
1. Constantino en ik moesten even wachten op nog 4 andere deelnemers. Constantino had iets gezien en liep zo snel door dat mijn hele lichaam langs een boom schuurden. Auwauwauw. Schaafwonden gegarandeerd.
2. Constantino had het wel gezien en wijkt van het pad af. Tussen de metershoge distels. Schaafwonden en een bloedende teen gegarandeerd.
3. Constantino heeft het niet zo voor in de kude lopen. Hij loopt liever voorop. Dringt een ander paard opzij. Die laat dat niet gebeuren en geeft een stamp. Recht op mijn voet. Blauwe teen gegarandeerd.
Conclusie: paarden en ik. Geen topcombo.
We kwamen aan de rivier, waar het raftbootje klaarstaat. Het koele water verzacht de pijn en ik mocht direct beginnen. Tussen de rotsen, de bomen. Zalig.
Na de lunch, de spa. Ook hier was ik alleen. Geen sauna voor mij, het is hier buiten al genoeg sauna. Wel modderbad. Ik had me dit wel iets fancyer voorgesteld. Ik werd ingevreven met een smurrie. SOS sulfada zegt de man. Ja, wat bedoelt hij dan, stoppen met ademen? "Watch out for my t..." zeg ik. Maar voor ik mijn zin kon afmaken werd ook mijn blauwe teen bemodderd.
Na 5 minuten bakken in de zon afspoelen in de rivier.
Genieten van de rust.
De zon.
De stilte.
De spartelende druppels tekenden een regenboog.
Even helemaal alleen op de wereld. En zelden is dat zo oké als nu.
Reacties
Een reactie posten